Het Ilperveld ligt ten noorden van Amsterdam en wordt beheerd door Landschap Noord-Holland. Het is een voormalig veenweidegebied, doorsneden door petgaten, die weer een gevolg zijn van de turfwinning. Smalle en brede sloten doorkruisen het gebied, dat alleen met een bootje toegankelijk is en waar op de weilandjes vee gehouden wordt.
|
 |
Het Plan Watersnip is vernoemd naar de Gallinago gallinago, hier baltsend op een uitkijkpost. De kwaliteit van het water was sinds de jaren zeventig hard achteruit gegaan. Het Plan Watersnip werd in het midden van de jaren negentig gelanceerd met als doel de waterkwaliteit te herstellen om daardoor de oorspronkelijke (zeldzame) flora en fauna weer terug te krijgen, en ervaring op te doen voor het reinigen van gelijksoortige gebieden. Tien jaar later lijkt dat gelukt te zijn.
|
 |
De grutto (Limosa limosa) komt nog veel voor in Noord-Holland, en zo ook in het Ilperveld. Dat neemt niet weg dat hun aantal niet meer zo groot zijn als een halve eeuw geleden.
|
 |
De visdief heeft een opvallende rode snavel en poten. Dit exemplaar echter heeft donkere poten en een zwarte snavel en behoort daarom waarschijnlijk tot de Oostaziatische ondersoort longipennis. Deze ondersoort is wat grijzer dan de gewone visdief en heeft een witte wangstreep.
|
 |
De rietgors (Emberiza schoeniclus) komt in flinke aantallen voor het Ilperveld; varend door de sloten is de roep van het mannetje dat zijn territorium markeert regelmatig te horen.
|
 |
Deze Canadese gans (Branta canadensis) is nog een jong exemplaar en heeft nog niet de witte borstveren.
|
 |
Nog talrijker dan de rietgors is de rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus). Z'n zang is overal te horen, maar hij is niet schuw en laat zich dan ook makkelijk zien.
|
 |
Een andere Canadese gans (Branta canadensis) leek een paar čn nest te hebben gevormd met een brandgans in de buurt van de kijkhut nabij het bezoekerscentrum.
|
Meer informatie?
|