 |
Op weg naar Hannah Point treffen we deze blauwe ijsberg aan die gekanteld is, en waarop kinband- en ezelspinguïns alsook kelpmeeuwen meeliften. Het diepe blauw vormde ooit de onderkant van de ijsberg, door de grote druk op het ijs ontstaat de blauwe kleur. Voor mij een hoogtepunt van de reis.
|
 |
Nog een prachtig uitzicht op een van de kusten die we passeren.
|
 |
Hannah Point wordt ook wel de dierentuin van Antarctica genoemd, omdat er veel van de plant- en diersoorten te vinden zijn die in de regio voorkomen. Hier een groep ruiende zeeolifanten (Mirounga leonina).
|
 |
Een vrouwtje zeeolifant.
|
 |
Een oranjekleurige korstmos. Op Hannah Point groeien verschillende soorten korstmossen. De witte plukjes rondom de steen zijn pinguïnveren.
|
 |
Een Zuidpoolkip (Chionis alba) gebruikt altijd dezelfde rotsspleet om te broeden, hier zit het jong bij de ingang.
|
 |
Parende Kinbandpinguïns (Pygoscelis antarctica). Deze paring heeft geen reproductieve functie, het is meer om de onderlinge partnerband te verstevigen.
|
 |
Een pinguïnjong krijgt een uitbrander. Het is altijd een kakofonie in elke pinguïnkolonie.
|
 |
Het sterftecijfer is altijd hoog bij pinguïns, door predatie en voedselgebrek. Je vindt dan ook overal de harde delen die overblijven: botten, schedels, vleugels, of, zoals hier, een stuk poot.
|
 |
Er broeden enkele paren Macaroniepinguïns (Eudyptes chrysolophus) op Hannah Point, die elk jaar naar dezelfde plek terugkeren. Het is een een sub-antarctische pinguïnsoort die vooral op de eilanden rondom Antarctica voorkomt.
|
 |
Welkomritueel van een Zuidelijke reuzenstormvogel (Macronectes giganteus) die op het nest terugkeert.
|
 |
Van dezelfde vogel bestaat ook de witte variant. Eén van de vogels slaat te vleugels uit om op te gaan stijgen...
|
 |
...en met een vleugelspanwijdte van zo'n twee meter heb je wel een aanloop nodig.
|
 |
Op het kiezelstrand ligt een Antarctische pelsrob (Arctocephalus gazella) uit te rusten.
|
Volgende reeks